TANRIM 4

Tanrım ben kor kuyularda Yusuf değilim,
İbrahim gibi yüzüm semâya dönüktür.
Sonra ellerim başım üzerinde eğilip;
Batanlara değil, arşa doğru gözüktüm.

Tanrım ellerim nasırlıdır, yanık ve eziktir,
Gönlümü bir elma gibi koparma,
Son asırda sana Kâbil bile yeniktir,
Sana Meryem hediye edeceğim, İmran sun bana.

Tütünüm için son gece, son rüzgar tanrım,
Senin nefesini içine çeksem çok yaşardım.
Ama bir kanlı gömlek beni kandırıyor sanırım,
Sigaramı saçlarındaki kızıl ateşle yakardım.