SESSİZKATL

inandım ki alnından vurulmuş olsa da dostun

kurtarmak bile caiz değildir sıkmadan bir kurşun

bırakıp da o hâlde kanlı göğsünü ne etmeli?

öyleyse boğazını sıkmaktan başka yoktur borcun

vicdanın sorarsa geceleri sabah etmeksizin sana

gardını alıp da bağırırsın "nefsime uydum"

ellerin o gece bulanmışsa dahi sıcak bir kana

"ruhum için en müsterih olanı böyle buldum"

seneler geçer, tozlar savrulur topraktan sonra

düşünde rastlarsın karanlık tahtaların ardında yatan dostuna

isimsiz bir mermer ardında yatar, günahlarının bedeli

düşman da olsa sadıktır dünyadan alacağı her can borcuna

yıkılır dünya bir viran olur, dostun beklerken dirilmeyi

ona kavuşacağın anda kalbin çıkar yerinden, bırak sevinmeyi

katline sustuğun herkesin kanlarıyla dirilir de sorguya çekilir vicdan

kimseden değil, kendi kendine bekler sessizce affedilmeyi.