PASTORAL NOMAD

asırlar evvel acım dindiği gece
belli belirsiz kapıldığım bu vahşete
ne denli elemdedir ki bi kasd-ı ilâhî
bin müceddid oldu bu yolda hayfâ ki gâzi
 
halk bîçâre jülîde idi asr-ı âhirde
Hâmid'i gözlerken cebîn bir hâlde
ne acem ne garb! bî haberde
yalnız kafesten, bâkî tekebbür ile
 
gözleri gözler idi her gece şimâli
ne var ki olmadı bedbaht ile kâfi
mey geceleri galip olur idi, talihi yaver
memleket her sabah acı ile bâni
 
döner durur iken necisi ile yatakta
keştî, butul oldu bitmez bir baharda
evzâkı tüketti de bir kalan Kemâl idi
bu vakit eğlenir, ismi "ehli nâr"da