ile

durmaz idi bilmek ile sus ile

gezer idi fecri akşam edip zerdüş’ ile

ner’de görse sırma saçlarıyla giden bir hüsna 

geceyi bir ederdi etrafında yüzlerce berduş ile

etmez idi kötü ile köz ile

bilir de bilmez idi mâ görür göz ile

dil ile bir hayâl olur da anlatmaz nasr’a

dağların özünden, sallanır durur huş ile