HAMR

Yaratsın diye putlarından arınıp

İbrahim’e bir gökyüzü verilir

Nice millet bir göğe sarınıp

Vakit görkem kaideler devrilir

Sakınır fırtınasından çölün, ağlar

Rabbine secdede cevapsız bulutlar

Onca milletin derdi bunca çağlar

Ayakların altına bince mushaf serilir

Mümkün olmayanı alır elinden kalır

Bunca arzın nicesinde vecdin

Köklerinden koparıp göğün alnına bağır

Bir günü bin kez yaşamayı böyle sezdim

Ellerinde baran, omuzları düşük bir ruh

Peşinde taşır bilinmezi saklı bir güruh

Ayaklarında yer taşırken bir seda bağır

Evreni sırtıma alıp binlerce diyar gezdim