HASENAT

anıların soğuk karanlığı,
gerçeklerin sıcağından yeğdir.
dön bir bak ardına...
ne zulümlere göğüs gerdik,
ne acıları yüklendik biz...

Ne serden geçtik,
Ne hayallerden vaz...
Ey ruhuma gem vuran kahpe haz!
Rahatla,
Kadınım, gül biraz...

gideceksen,
tavan arasına ektiğin umutları götür, yanına al..
yavan ekmek yiyen çocukları, büyüten umutları,
biz olmak için savaş, barış benimle şu an...
kimseye söyleme, kıskanırlar.
Soğuk bu duygularım, kalbim ayaz.