HÂKÎ

ne sen toprağa gömülüsün,
ne ben kazmanın teki...

Karanlık bu zihnim ancak,
Senin kalbinden tekin.

Dönme, gönlüm yüksekî;
Okuduklarım sana, anladıkların benim.

Har dolu tabanlarım,
Nar içer her sezi.

Bir yeşil, bir haki;
Nedir bu mey hâlin?

Ben ilah, sen ilah...
Ner'de arzın sahibi...

Aklım senden haricî,
Sensin benim mâlikim.

Gök mai, ma mai,
Sen rânâ, ben sâhi...

Ya güz çiçeği, yüzden düşük damla gibisin;
Arz sâkin, sema kâfî...